سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 

 

انواع ونتیلاتور:

 


 

ونتیلاتورهای فشار منفی(NEGATIVE PRESSURE VENTILATOR)

 

 

 

ونتیلاتورهای فشار مثبت(POSITIVE PRESSURE  VENTILATOR)

 

 

 

ونتیلاتورهای فشار منفی

 

 

اولین نسل از ونتیلاتورهایی بودن که بر اساس سیستم طبیعی دم طراحی شدن ، بنحوی که بدن یا قفسه سینه بیمار داخل یک محفظه قرار میگرفت و با اعمال فشار منفی ، این فشار منفی به قفسه سینه و ریه منتقل و هوا بداخل ریه ها کشیده میشد.

 

 موارد استفاده ونتیلاتورهای فشار منفی

 

1- هیپوونتیلاسیون  ناشی  از  ناهنجاریهای مکانیکی

 

  قفسه سینه یا  اختلالات عصبی/عضلانی

 

مثال : پولیومیلیت / میاستنی گراوز / صدمات

 

        طناب نخاعی در سطح C3 – C5

 

2-    هیپوونتیلاسیون ناشی از اختلال در مراکز کنترل تنفس واقع در ساقه مغز

 

مثال : خونریزی و ادم مغزی

 

مزایا :

 

•         عدم نیاز به راه هوائی مصنوعی

 

•         کاهش نیاز به سداتیو و شل کننده عضلانی

 

•         کاهش   WOB  ( درمان متناوب جهت استراحت

 

    عضلات تنفسی )

 

 معایب :

 

•          کاهش تحرک بیمار و بروز عوارض بی حرکتی

 

•         اختلال در سایر سیستم های بدن ناشی از فشار منفی

 

 

 

ونتیلاتورهای فشار مثبت

 

 

ونتیلاتورهای فشار مثبت در زمان دم ، گاز را تحت فشار به داخل ریه ها به جریان انداخته ، یک فشار آلوئولی مثبت ایجاد مینماید و موجب اتساع قفسه سینه می شوند برای این نوع تهویه ، وجود راههای هوای مصنوعی (لوله تراشه یا تراکئوستومی کاف دار) ضروری است.

 

 

 

     انواع ونتیلاتورهای فشار مثبت

 

 

  1.  ونتیلاتورهای با حجم ثابت

 

 VOLUM CYCLE or VOLUM LIMITED (Volume Targeted )

 

2. ونتیلاتورهای با فشار ثابت

 

 PRESSURE CYCLE or PRESSURE LIMITED (Pressure targeted )

 

3. ونتیلاتورهای با زمان (جریانflow ) ثابت

 

TIME(Flow) CYCLE or TIME LIMITED

 

ونتیلاتورهای فشار مثبت قدیمی بر همین اساس نامگذاری میشدند بعدا ونتیلاتورهای جدید با تنوع مد ایجاد شد بنحوی که در مدهای انتخابی در یک ونتیلاتور میتواند یکی از سه نوع اشاره شده را یا ترکیبی از آنها را داشته باشد.

 

 

 

مفاهیم اولیه:(تعاریف اولیه که به درک بهتر مد های تنفسی کمک میکند)

 

هر سیکل دمی در ونتیلاتورهای فشار مثبت سه مرحله دارد:

 

 

1-مرحله اول (Trigger) یا شروع کننده که در مدهای کمکی Assist و خودبخودی Spontaneous شروع کننده فعالیت دمی بیمار می باشد و در مدهای کنترله  شروع کننده ، سیکلهای دمی با تعداد تنفس(زمان) تعریف شده بر روی ونتیلاتور می باشد.

 

2- مرحله دوم فاز محدود کننده یا Limit که بسته به نوع ونتیلاتور یا مد تهویه ای می تواند حجم ، فشار یا فلو باشد.

 

3- مرحله سوم مرحله سیکل یا مرحله قطع دم و شروع بازدم می باشد که بسته به نوع ونتیلاتور یا مد تهویه ای می تواند حجم ، زمان یا فلو باشد.

 

در مرحله محدود کننده، حجم بهتر است یا فشار؟(مدهای فشاری یا حجمی)؟

 

 

مزایای مدهای فشار محدود Pressure Limit

 

فشار متوسط بالاتر راه هوایی از طریق تداوم فشار دمی

 

پیشگیری ازاعمال فشار بیش از حد بر راه هوایی

 

بهبود انتشار و توزیع گاز

 

کاهش WOB(work of Breathing)

 

اکسیژناسیون تحت کنترل Fio2 و فشار متوسط راه هوایی می باشد

 

تهویه می تواند تحت تاثیر تعداد تنفس و فشار حداکثر دمی باشد

 

الگوی جریان گاز از نوع نزولی (decelerating Flow)می باشد

 

مزایای مدهای حجم محدود Volume Limit

 

تضمین حجم جاری

 

ارائه حجم جاری ثابت ،علیرغم تغییر درمقاومت راههای هوایی  و کمپلیانس ریه

 

شیوع کمتر آتلکتازی در مقایسه با ونتیلاتورهای فشاری

 

تهویه دقیقه ای را کنترل می نماید

 

اکسیژناسیون تحت تاثیر Fio2 و PEEP و زمان دم دارد

 

الگوی جریان گاز از نوع مربعی (Square)می باشد

 

بطور کلی در بیمارانی که با منشا اختلال در سیستم مغزی و قلبی (در بخش مبانی توضیح داده شده) تحت تهویه مکانیکی قرار میگیرند و مشکل اصلی آنها تهویه میباشد از مدهای حجمی استفاده نمایید و در بیمارانی که بعلت اختلال در سیستم تنفسی تحت ونتیلاتور قرار میگیرند اگر مشکل اصلی اکسیژناسیون بوده از مدهای فشاری و اگر مشکل اصلی تهویه باشد از مدهای حجمی استفاده نمایید.

 

با انتخاب مدهای حجمی کنترل کاملی بر روی تهویه بیمار و Paco2 داشته و حجم تضمین شده، اما فشار متغییربوده و احتمال باروتروما بیشتر خواهد بود.

 

با انتخاب مدهای فشاری کنترل بیشتر بر میزان فشار PIP و Pao2 داشته و فشار تضمین شده، اما حجم متغییر بوده و احتمال هیپوونتیلاسیون و یا افزایش حجم وجود خواهد داشت.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 9:37 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()

شرح دستگاه ونتیلاتور وظیفه کمک به بیمارانی را دارد که به دلیل تروما، نارسایی های مادرزادی یا در اثر داروهای بیهوشی امکان تنفس طبیعی را ندارند. در اغلب ونتیلاتورهای مکانیکی یک منبع کنترل شده، فشار مثبت لازم جهت تحویل هوا به بیمار را با درصد مشخصی از اکسیژن بکمک تیوب اندوتراشیال یا تراکستومی بعهده دارد. غالب ونتیلاتورها توسط میکروپروسسورها کنترل شده و فشار، حجم یا فلو تنفس توسط آنها کنترل می شود. در کنار ونتبلاتورهایی که توان خود را برق شهر بدست می آورند، گروه دیگری از ونتیاتورها هستند که پنوماتیک بوده و توسط هوا یا اکسیژن ی فشرده کار می کنند. برای اینکه یک ونتیلاتور یک الگوی مشخص تنفسی را تولید کند باید پارامترهای متعددی بطور مستقل تنظیم شود، مدت زمان فازهای دم یا بازدم ، نسبت مدت زمان دم به مدت زمان بازدم (I:E ratio)، نرخ تنفس، شکل موج ، حجم جاری(Tidal Volume)، حجم دمی(Minute Volume)، حداکثر فلوی دمی، حداکثر فشار و فشار مثبت انتهای بازدمی (PEEP) از اصلی ترین پارامترها هستند. کنترلهای دیگری مانند فشار مثبت پیوسته مجاری تنفسی(CPAP) نفس آه نیز وجود دارند. اکثر وتیلاتورهای مدرن دارای مدها و پشتیبانهای متعددی هستند. مد کنترل، مد کمکی، مد کمکی/کنترل، SIMV، MMV، APRV و فشار پشتیان از آن جمله اند.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 9:27 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()



    در آی سی یو عموم بیماران بدحال هستند. این وضعیت حاد معمولاً به واسطه اختلال در عملکرد یک یا چندین اندام اصلی بدن از قبیل مغز، قلب، ریه، کلیه و ... ایجاد شده و ممکن است سایر اندام های بدن را نیز درگیر کند. مهم ترین استراتژی که از سوی کادر درمانی و پزشکی در بخش مراقبت های ویژه در ابتدای امر مورد اعتنا واقع می شود، برقراری ثبات و پایداری وضعیت فیزیولوژی بیمار، مدیریت مجاری هوایی بیمار و تامین امکان تنفس وی (به صورت طبیعی یا مکانیکی) است. ممکن است به این منظور، بیمار لوله یی در تراشه (مجرای تنفسی یا راه هوا) خود داشته باشد که به تنفس وی کمک کند. هر چند تحمل این لوله کمی سخت است، ولی وجود آن ضروری و حیاتی است. بدون تردید بیمار در صورت وجود آن نمی تواند صحبت کند، البته پرستاران جهت برقراری ارتباط به وی کمک خواهند کرد. ایده آل آن است که در آی سی یو هر بیمار از مزیت همراهی یک پرستار آموزش دیده بهره مند باشد، ولی در شرایط موجود، گاهی یک پرستار به وضعیت دو بیمار که در شرایط خیلی حاد نیستند نیز رسیدگی می کند. در واقع کادر پرستاری یک سرمایه گرانقدر برای این بخش محسوب می شود که می تواند نقش بسزایی در مونیتورینگ بیمار، همکاری با پزشک در انجام مداخلات پزشکی و در نهایت ایجاد فضای مناسب برای بیمار داشته باشد و به همان اندازه که پرستار برای بیمار موثر و نقش آفرین خواهد بود، می تواند برای همراهان بیمار نیز مفید و اثربخش تلقی شود.
    
    ثبت علائم حیاتی بیمار

    علائم حیاتی اولیه بیمار پس از بررسی شدن توسط پرستار در پرونده مخصوص ثبت می شود و پس از انتقال بیمار به تخت رزروشده، بیمار توسط دستگاه های مونیتورینگ داخل بخش کنترل می شود. ضمناً برقراری یک راه وریدی برای تجویز داروهای مورد نیاز در موارد اورژانس، همزمان صورت می گیرد. در این شرایط همراهان بیمار، همچون خود بیمار در وضعیت حاد و بحرانی به سر می برند. به همین جهت جلب اعتماد و اطمینان ایشان و برقراری ارتباط حرفه یی موثر و پاسخ صحیح به سوالات، درخواست ها و مشکلات آنها با به کارگیری مهارت های کلامی و غیرکلامی و در نظر گرفتن تفاوت های فردی و فرهنگی خانواده ها و ایجاد محیطی با حداکثر امنیت، استقلال و کیفیت زندگی و سلامت یکی از مسوولیت های سنگین پرستاران در قبال خانواده های بیماران است. البته توجیه ایشان درخصوص نوع بیماری، میزان ریسک و خطرات موجود و میزان احتمال بهبودی با پزشک مربوطه است، اما در ادامه این پرستاران هستند که بیشترین ارتباط را با خانواده بیمار خواهند داشت.
    
    دارودرمانی
    در علم پزشکی برای مداوای یک بیمار روش های متعددی از جمله دارودرمانی، جراحی و روان درمانی وجود دارد که در این میان دارودرمانی به عنوان متداول ترین شیوه در تمام دنیا شایع است. معمولاً داروساز، دارو را برای بخش پرستاری بیمارستان تهیه کرده و پس از تجویز پزشک، پرستار دارو را به بیمار می دهد. البته تامین برخی داروها خصوصاً داروهای کمیاب یا داروهایی که از لحاظ هزینه یی نسبتاً گران قیمت هستند، باید از بیرون بیمارستان و توسط همراهان بیمار صورت گیرد که در این صورت گاه شاهد مناقشه همراهان بیمار و خانواده وی با پرستاران بخش هستیم و ناخواسته پرستاران مسوولیت توجیه اهمیت موضوع و دلایل عدم وجود دارو در بیمارستان را عهده دار می شوند. همچنین مشارکت و همکاری در انجام آزمایش های کلینیکی و پاراکلینیکی و گاه توجیه خانواده ها درخصوص ضرورت انجام مستمر و سلسله یی آزمایش ها ضروری به نظر می رسد.
    
    تغذیه بیمار
    پس از تثبیت شاخص های تعیین کننده یی نظیر تنفس، ضربان قلب، فشارخون و فشار متوسط شریانی، مهم ترین استراتژی، تامین انرژی برای بیمار است. تحقیقات علمی بر این موضوع دلالت دارد که رابطه مستقیم و غیرقابل انکاری میان تغذیه این بیماران و بروز عفونت های خونی و عدم بهبودی بیماران وجود دارد.
    
    در چنین شرایطی براساس شاخص های مختلفی نظیر سن بیمار، جنسیت، وزن، سابقه بیماری، میزان سوءتغذیه، بیماری های زمینه یی و ... و با استفاده از فرمول های علمی، نیاز روزانه بیمار به انرژی برآورد شده و معمولاً پرستار از همراهان بیمار می خواهد نسبت به تهیه انواع غذاهای فرموله جهت تزریق (گاواژ) به بیمار اقدام کنند. مطالعات علمی موید این موضوع است که استفاده از این غذاهای فرموله نقش بسزایی در تسریع بهبودی بیمار و کاهش دوره بستری در آی سی یو دارد.
    
    «سهیلاشهبال» مدیر دفتر پرستاری یکی از بیمارستان های دولتی تهران می گوید: «هر چند در خصوص هزینه هایی که بیمار پیش رو دارد، توجیه خانواده و همراهان بیمار با پزشک مربوطه است، ولی به هر حال تجربه نشان داده است این پرستاران بخش آی سی یو هستند که از سوی همراهان بیمار مورد سوال و جواب قرار می گیرند.» توجیه خانواده ها درخصوص هزینه محلول های آماده غذایی یکی دیگر از موضوعات دشواری است که کادر پرستاری با آن دست و پنجه نرم می کند، چرا که فرآورده های استاندارد تغذیه یی که از آن به عنوان غذای فرموله نام برده می شود و به زعم بسیاری از متخصصان بهترین شیوه برای انجام حمایت های تغذیه یی برای افرادی است که امکان بلع نداشته یا از سطح هوشیاری مناسب برخوردار نیستند، تحت پوشش هیچ یک از بیمه های خدمات درمانی کشور قرار ندارند و از سوی دیگر تعرفه گمرکی واردات این محصولات به عنوان یک جنس لوکس بسیار بالاو تقریباً هم طراز تعرفه شکلات های وارداتی به ایران محسوب می شود، بنابراین تامین هزینه مورد نیاز روزانه 40-30 هزار تومان برای بسیاری از خانواده های بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه دشوار است.
    
    اطمینان همراهان بیمار از تامین نیازهای جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی بیمار
    یکی دیگر از مهم ترین دغدغه های همراهان بیمار، کیفیت تامین نیازهای جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی بیمار است. مواردی همچون آنچه در ذیل به آن اشاره می شود، تنها از عهده پرستارانی برمی آید که عشق به حیات بخشیدن به بیمار را در دل و جان خود پرورانده اند.
    
    - بهداشت فردی (پوست و مو، دهان و...)
    
    - خواب، استراحت و آسایش
    
    - دفع (سوندگذاری، شست وشوی مثانه، مراقبت از سوندها و نهایتاً مراقبت از کلستومی، انواع تنقیه و ...)
    
    - تنفس(تمرینات تنفسی، اکسیژن رسانی، ساکشن، مراقبت از تراکئوستومی و ...)
    
    - گردش خون (بررسی علائم حیاتی، توزین روزانه و ...)
    
    - تحرک (حرکت در تخت، خروج از تخت، انتقال به صندلی، تغییر وضعیت، انجام حرکات فعال و غیرفعال، استفاده از وسایل کمک حرکتی و ...)
    
    - تعادل الکترولیت ها (کنترل جذب و دفع، بررسی و حفظ تعادل الکترولیتی و ...)
    
    - مراقبت از سیستم پوششی (مراقبت از پوست انواع زخم ها)، مراقبت از سیستم عصبی و حواس پنجگانه (اعتلای سطح کیفیت زندگی و خودکفایی در فعالیت های روزمره زندگی با مشارکت تیم توانبخشی و ...)
    
    - تطابق روانی اجتماعی بیمار(تشویق بیمار به شرکت فعال تر در تصمیم گیری های درمانی خود)
    
    - محیط مناسب برای تامین نیازهای معنوی بیمار
    
    ملاقات ممنوع
    با توجه به اینکه حال و وضع بیماران بستری در بخش آی سی یو واقعاً بحرانی و حاد است و کنترل لحظه به لحظه علائم حیاتی بیمار ضرورت جدی دارد، به جهت سهولت انجام این کنترل ها معمولاً محدودیت هایی برای ملاقات این بیماران در نظر گرفته می شود. متاسفانه برخی همراهان، بدون در نظر گرفتن شرایط بیمار و از سر دلسوزی و محبت اقدام به حرکت دادن بیمار و تغییر موضع فیزیکی وی می کنند یا با دستکاری سرعت تزریق سرم، در برنامه دارویی بیمار اخلال ایجاد می کنند. به همین دلیل شاید یکی دیگر از ملاحظاتی که موجب تحمیل محدودیت های ملاقات ممنوع در این بخش شده است، جلوگیری از بروز چنین پیشامدهایی است. در این خصوص هم این پرستاران بخش هستند که بار سنگین توجیه همراهان خانواده ها را (خواسته یا ناخواسته) بر عهده دارند.
    
    وضعیت خانواده بیمار
    در حقیقت همان طور که بیمار در وضعیت حاد و بحرانی قرار دارد، باید گفت اعضای خانواده وی نیز در شرایط دشوار و نابسامانی به سر می برند. این شرایط خاص، حکم می کند پرستاران ملاحظاتی را در قبال آنها در نظر داشته باشند. احساس ناراحتی، عصبانیت، خستگی، دلهره و ترس در اعضای خانواده فردی که در آی سی یو قرار می گیرد، کاملاً طبیعی و شایع است. علاوه بر نگرانی از وضعیت بیمار، تهیه برخی اقلام دارویی کمیاب نیز مزید بر علت شده و امکان تمرکز و تجدید قوا را از ایشان سلب می کند. همچنین هزینه های سنگین برخی داروها و محلول های غذایی را نیز باید بر آن افزود.
    
    بدون تردید تحمل این شرایط برای بیماران غیربومی که در شهر غیرمحل سکونت خود بستری هستند، دشوارتر است. گاه ممکن است بیمار به طور موقت بینایی یا شنوایی خود را از دست داده باشد یا حتی حافظه وی یارای شناسایی اعضای خانواده را نداشته باشد. همچنین ممکن است همراهان بیمار به واسطه مشاهده مرگ بیمار دیگری که در بخش بستری بوده است، کنترل عاطفی و احساسی خود را از دست بدهند.
    
    خانواده بیمار باید از خودشان با استراحت کافی و تغذیه صحیح مراقبت کنند چرا که ایشان نیز مانند همان بیمار بستری در آی سی یو در معرض خطر هستند و توجیه این مهم قطعاً فقط و فقط از عهده پرستار بخش آی سی یو برمی آید ولاغیر. همه این ملاحظات، نقش کادر پرستاری را در بازیابی، تامین آرامش روحی، ارتقای سطح سلامت و نیز درک صحیح همراهان بیمار از وضعیت بیمار پر رنگ تر می نمایاند:پرستارانی که معمولاً از باسابقه ترین و باتجربه ترین پرستاران بیمارستان ها برگزیده شده و با سپری کردن دوره های طولانی مدت ویژه آی سی یو، تخصص های حرفه یی و خاصی را می آموزند و با آمیختن آن با حس انسان دوستی، وظیفه شناسی، تعهد و عشق به تجدید حیات یک بیمار، لحظه به لحظه با بیمار و خانواده وی همراهی می کنند.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 9:20 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()

هیچ توجه کردی وقتی به عنوان بیمار یا همراه بیمار وارد بیمارستان می‌شوی اولین کسی که با او برخورد می‌کنی و تا زمانیکه در بیمارستان هستی می‌بینی کسی نیست جز پرستار دلسوزی که اولین برخوردش هیچگاه از ذهنت نمی‌رود. در بین کادر پزشکی پس از پزشک که بیمار را ویزیت می‌کند این پرستار است که تمام هم و غمش درمان و ترخیص بیمار در نهایت صحت و سلامت است، تازه اگر پرستار آی‌سی‌یو باشی زحمتت دوچندان می‌شود چراکه با بیماران بدحالی که با مرگ و زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند و همراهانی که حال بدی دارند روبرو هستی و باید تمام حواست را جمع کنی تا خدای ناکرده رفتاری نداشته باشی که بعدا غصه بخوری کاش برخورد بهتری با آنها داشتم.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 9:4 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()

خصوصیات پرستار :PICU
مهربان، دلسوز، علاقمند، صبور، دارای حسن برخورد با همراهان مضطرب، ارتباط صحیح و محترمانه با همکاران
1- داشتن آشنایی و مهارت کافی در جهت شناخت ونتیلاتور – CPR – اینتوبه و انواع پروسیجرها
2- برخورداری از دانش کافی و روز در مورد داروها، بیماریها، علائم خطر در کودکان
نکات مهم :
- از موقعیت بخش و چگونگی محل استقرار بیماران در اتاقها، ترالی اورژانس، موقعیت وسایل موجود در ایستگاه پرستاری آگاه باشید.
- به هنگام تحویل و تحول بیماران در بخش حضور داشته باشید و به نظافت و مرتب بودن بخش اهمیت بدهید و از وسایل بخش به خوبی مراقبت کنید.
- جای تجهیزات بخشف ترالی اورژانس، ترالی داروها، قفسه سرم ها و وسایل داخل آنها را بدانید و به هنگام تحویل بخش ، دفتر وسایل را دقیقاً بررسی و امضاء کنید کمبودهای بخش در هر شیفت را یادداشت کرده و به سرپرستار بخش انتقال دهید.
- حداکثر قبل از بیستم هر ماه، برنامه درخواستی خود را در سامانه پرستاری ثبت کنید.
- هر بیمار را با نام، تشخیص و نام پزشک معرفی کنید.
- به هنگام تحویل بیماران طبق موارد ذکر شده در فلوچارت بیماران آنها را تحویل دهید بیماران را تمیز و مرتب تحویل دهید.
- در صورتیکه مسئول شیفت هستید به هنگام چک دستورات پزشک حتماً به ساعت دستورات، تعداد آنها و نحوه صحیح دوز داروهای Order شده توجه شود و در صورت ناخوانا بودن و یا مبهم بودن دستورات از اجرای آن خودداری کرده و مراتب را به پزشک مسئول اطلاع دهید، تعداد موارد را دقیقاً و بدون قلم خوردگی یا خط خوردگی، ساعت و نام پرستار و سمت خود رابامهرمخصوص زیر دستورات پزشک بنویسید و هر دستور را با تیک یا علامت قرمز محدود کنید.
- ثبت گزارش پرستاری در پرونده و دفتر گزارش و فلوچارت خوانا، دقیق باشد و کلیه اقداماتی را که جهت بیمار انجام شده است بنویسید






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 8:56 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()

مشخصات فیزیکی بخش :PICU
بخش PICU در طبقه دوم بیمارستان و به موازات بخشهای جراحی، اعصاب، اتاق عمل، رادیولوژی و آزمایشگاه می باشد.
در ورودی بخش دستشویی مجهز به شیر الکترونیک میباشد همچنین پوشیدن گان و شستشوی دستها طبق دستوالعملی که خواهد آمد الزامی است.
این بخش شامل 10 تخت، ایستگاه پرستاری مشرف به آنها، 2 اتاق ایزوله، تریتمنت، انبار وسایل و داروها، انبار تجهیزات اتاق پزشکان و سلوس می باشد.
یونیت بیماران شامل یک تخت، لاکر، hed teble ، دستگاه مانیتور، اکسیژن، هوای فشرده و ساکشن سانترال می باشد که وچود باراواتها در بین تختها امکان جداسازی آنها را ملزم می سازد تابلوی نصب شده بر بالین هر بیما، نام، تشخیص، سن و شماره پرونده بیمار را مشخص می نماید که روزانه توسط منشی کنترل و در صورت لزوم تغییرات مناسب داده می شود.
اتاقهای ایزوله نیز در مجاورت هم و کاملاً مجزا و قابل رویت و مجهز به دستشویی و کلیه امکانات ایزولاسیون و در مجاورت ایستگاه پرستاری می باشند. مانیتورینگ سانترال موجود در ایستگاه امکان کنترل بیماران را توسط پرستاران فراهم می سازد.
بخش دارای 2 درب الکترونیکی مجزا با ایفون تصویری ، یک راهروی مشاهده ومانیتور 19 اینچ جهت مشاهده بیماران میباشد.
استیشن پرستاری در وسط بخش دارای دوربین مدار بسته ایفون تصویزی مانیتور سانترال ،کامپیوتر his میباشد






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 8:56 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()


پرسنل بخش :ICU گذشته از پرستاران، یکنفر پزشک ( خصوصاً متخصص بیهوشی یا ریه بعنوان مسئول بخش ) حتماً در بخش حضور داشته باشد در بخش ICU به ازاء هر یک بیمار به یک نفر پرستار نیاز می باشد. فیزیوتراپ در دسترس باشد. متخصص یا کارشناس تغذیه در دسترس باشد تا به وضعیت تغذیه این بیمارستان رسیدگی کند. یک نفر تکنسین آزمایشگاه در اطاق آزمایشگاه باشد. تکنسین وسایل و تجهیزات پزشکی در دسترس باشد. خدمه آموزش دیده به اندازه کافی در بخش حضور داشته باشند.
خصوصیاتی که پرستار بخش ICU باید داشته باشد مانند پرستار بخش CCU می باشد، بعلاوه اینکه دوره تخصصی ICU را گذرانده باشد پرستار بخش ICU باید حتماً نحوه گذاشتن لوله تراشه اصول CPR و طرز کار با دستگاه ونتیلاتور را بداند.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 8:54 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()


وسایل بخش  : ICUتا حدودی همانند وسایل موجود در بخش CCU می باشد. بعلاوه باید وسایل ضروری جهت باز نگهداشتن راه هوایی ( شامل: Airway، لوله تراشه و لارنگوسکوپ، و لوله تراکئوستومی و ست مربوطه ) و وسایل کمک تنفسی ( مانند آمبوبگ و دستگاه ونتیلاتور ) در بخش موجود باشد. به ازاء هر تخت بخش ICU باید یک دستگاه ونتیلاتور موجود باشد. وجود یک دستگاه ABG و تعداد کافی دستگاه پالس اکسیمتر ضروری است. وسایل لازم جهت مانیتورینگ وضعیت همودینامیک تهاجمی برای اندازه گیری مستقیم BP، CVP و PCWP وجود داشته باشد. وسایل لازم جهت CPR ( دفیبریلاتور و ترالی حاوی داروهای اورژانسی ) همانند بخش CCU لازم است آماده باشد.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 8:53 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()


خصوصیات بخش  : ICU بخش ICU معمولاٌ در بیمارستانهای بزرگ و مجهز تأسیس می شود. این بخش باید نزدیک بخش اورژانس، اطاق عمل و بخش جراحی مربوط باشد. بخش ICU ممکن است بصورت عمومی و یا تخصصی باشد. برخی از بیمارستانها با توجه به نوع بیماران و اعمال جراحی ممکن است علاوه بر ICU عمومی، دارای ICU تخصصی شامل : ICU جراحی، ICU داخلی، ICU جراحی اعصاب، ICU جراحی قلب، ICU سوختگی، ICU پیوند کلیه، ICU نوزادان، ICU کودکان و غیره باشند.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 8:50 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()

بخشی است که بدحال ترین بیماران یا بیماران بسیار بدحال، بوسیله لایق ترین پرستاران      پزشکان و پرسنل دیگر ، تحت بهترین شرایط و جدیدترین و مجهزترین وسایل در دسترس، تحت مراقبت و معالجه قرار می گیرند. بطور کلی مراقبت و نظارت در بخش ICU بطور مداوم و دقیق انجام می شود. استفاده از روشهای جدید جراحی و معالجه بدون وجود بخش ICU کامل نیست.






تاریخ : یکشنبه 91/12/13 | 8:48 عصر | نویسنده : فرید شاهمرادی | نظرات ()
.: Weblog Themes By BlackSkin :.


کد حرکت متن دنبال موس

الکسا

  • کد نمایش افراد آنلاین
  • دریافت کد پیج رنک گوگل